Marami nang pag-aaral na ginawa tungkol sa mga wika sa bansa sa nakalipas na panahon. Ilan sa mga pag-aaral na ito ay ang Linguistic Atlas of the Philippines ni Curtis McFarland (1975), Handbook of Philippine Languages ni Teodoro Llamzon (1978), ang CCP Encyclopedia of Philippine Art: Peoples of the Philippines Vol. (1994), ang Ethnologue ng SIL na makikita sa kanilang website, at ang Atlas ng mga Wika ng Filipinas ng KWF noong 2016. Mayaman man sa datos at impormasyon, kapansin-pansin na may ilang kakulangan pa rin sa nabanggit na mga lathalain. Unang-una na rito ang bílang ng populasyon na nagsasalita ng wika na kadalasan ay pagtatantiya lámang lalo na roon sa mga wikang nása lugar na mahirap o delikadong puntahan. Ikalawa ay ang kakulangan ng datos na nagpapakita kung ano na ang kalagayan ng ilang katutubong wika sa kasalukuyan.

Kayâ naman, sinimulan ng KWF noong 2015 ang gawaing pagdodokumento sa mga wika ng Pilipinas, subalit nakatuon pa lámang ito sa mga wikang nanganganib nang maglaho. Taóng 2018 nang ipatupad ang pinakaambisyoso ngunit lubhang kailangang programa sa saliksik ng KWF—ang Lingguwistikong Etnograpiya ng Filipinas (LEF). Pagpapatúloy ito ng pagdodokumento ng mga wika ng Pilipinas na mayroong lingguwistiko, etnograpiko, at historikong dulog. Naisakatuparan ang LEF dahil sa pondong ipinagkaloob sa KWF mula sa opisina ni Sen. Loren Legarda.

Sa kasalukuyan, patuloy ang proyektong pananaliksik ng KWF na may layuning maidokumento ang wika at kultura ng mga katutubong pamayanang kultural, lalo na ang mga nanganganib nang maglaho; mabalida at matukoy ang sitwasyong pangwika ng mga etnolingguwistikong pangkat sa buong bansa; makapaglimbag ng manuskrito na tutugon sa kakulangan ng mga babasahín hinggil sa mga etnolingguwistikong pangkat; at magamit ng mga mananaliksik at ibang ahensiya ng pamahalaan ang mga saliksik bilang sanggunian para sa iba pang mga programa.